- çarmıx
- is. <fars.> köhn. Müqəssirin əllərini və ayaqlarını bağlamaq üçün istifadə edilən cəza aləti. . . Qırmızı donlu şəhər cəlladı onu bu uca dar ağacında çarmıxa çəkərək, geniş açılmış qollarını köndələninə çarmıxın tirinə, uzun və çılpaq ayaqlarını da çarmıxın dirəyinə mıxlamışdı. Ə. M.. Çarmıxa çəkmək – 1) bu üsulla cəza vermək, cəzalandırmaq, öldürmək; Bu xatadan sovuşsam, çarmıxa çəksələr də, Ağzımı kilidlərəm, danışmaram bir daha. B. V.. 2) məc. çox işgəncə vermək, incitmək, əziyyət vermək. <Səlimnaz:> <Xanım> bir nəlbəki düyüdən ötrü məni çarmıxa çəkibdi. N. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.